[VERSLAG] Dennie's verjaardags vos

[Bimmer]

Het begon allemaal ruim een maand of wat geleden dat ik Dennie vroeg wanneer of dat zijn verjaardag ook al weer was. Toen hij vertelde dat het eind November zou zijn ga ik aan dat Wendy en ikzelf zouden gaan staan voor zijn verjaardags vosje. Als hij geweten had wat hij zichzelf op de hals zou halen dan zou hij ongetwijfeld geweigerd hebben (6)

De voorgaande edities van zijn verjaardagsvos heb ik niet allemaal meegemaakt. Eentje echter wel, toen stonden Michel en ik voor hem in een Cafe te Rijsbergen. Maar dat was alweer een paar jaartjes geleden en ik had de intentie er iets groots van te maken.

Samen met Wendy bedachten we dus een plan om hem op een centraal punt te verwelkomen. Maar het zou maar saai zijn wanneer er slechts enkele wagens zouden verschijnen. Dus... de afgelopen weken met diverse vossen meegereden en de rijders die daar binnenkwamen vragen of ze ook bij deze speciale vos aanwezig wilden zijn. De hoge moeilijkheidsfactor bij dit alles was om Dennie niets te laten merken, want: Hij zou als enigste gaan rijden, iedereen was al weken van te voren op de hoogte van de locatie.

Dennie in het ongewisse laten was alles behalve makkelijk, 's avonds de locatie verkennen moest gebeuren met smoesjes, overleg met andere mensen die in het "complot"zaten moest met een smoesje. Alles werd uit de kast getrokken om hem maar in de waan te laten dat er slechts een simpel verjaardagsvosje zou zijn. Maar ondertussen werd nagenoeg heel vossend nederland uitgenodigd en het mooie was, het woord verspreidde zich vanzelf, als bijna een lopend vuurtje ging het geroezemoes van vos tot vos...

Een dergelijke happening heeft behoorlijk wat voeten in de aarde, zo zou er uiteraard een signaal de lucht in moeten vanaf de locatie en de mensen die aanwezig zijn kunnen uiteraard niet op het droge zitten, dus werd er ook gezorgd voor de nodige versnaperingen. Hiervoor gaat dan onze dank ook uit naar:
* Ron (PD) en Danny (half watje); het super signaal op groene stroom
* Maity, Piet en Ruud; voor wederom het neerzetten van een catering die zijn weerga niet kent. (uiteraard ook voor de tent, stroomvoorziening en meedenken om dit alles tot een geheel te krijgen).
*Toine; voor de assistentie op locatie.

Het was dan eindelijk zover, vrijdag 20 november. Deze week nog verschillende keren met Wendy op stap geweest om dingetjes te regelen, kopen en of te bekijken. Maar D-day was eindelijk daar. Vanuit mijn werk gelijk door naar huis, want ik had slechts een uurtje de tijd om weer klaar te staan voor vertrek. 16u zou Wendy en gevolg al weer klaar staan om door te rijden naar Raamsdonkveer waar we wat spulletjes moesten op halen bij Michel (hij zou vanavond met Dennie rijden maar wist eveneens van niks). Na wat uitleg gehad te hebben over de "nieuwe"aggregaat van Dennie, volgas naar De Meeren!!! Alhoewel, volgas... we waren amper de A27 op of we stonden al vast in een zeer langzaam rijdende file... net na Meerkerk begon de stoet al wat door te rijden en konden we door naar de carpool bij de Meeren. Daar aangekomen stond Dennie half watje al te wachten, hij bleek rechtstreeks uit zijn werk gekomen te zijn om Ron (PD) bij te staan met de opbouw van zijn mast. Omdat we geen van allen gegeten hadden gingen we maar op zoek naar een cafetaria om eerst de innerlijke mens van hernieuwde krachten te voorzien. Inmiddels was Ron ook al gearriveerd en niet veel later reed Toine ook al de parkeerplaats op. Het wachten was nu nog op Maity, Piet en Ruud. Zij waren enigszins de weg kwijtgeraakt. Maar met wat telefonische hulp waren ze al snel ter plaatse. Inmiddels was het bijna 20u geworden en zou ik zelf moeten gaan rijden om het eerste "lok signaaltje" neer te zetten. Dit zou gebeuren naast de A20 ter hoogte van Moordrecht. Ik zou 15 tot 20 minuten piepen waarna Ron het signaal zou overnemen. Het stukje Meeren - Moordrecht is over de snelweg slechte een kleine 20 minuutjes, maar als er een ongeluk is gebeurd, doe je er wat langer over...ik heb dus bijna 45 minuten gedaan over dat kleine rotstukje. Maar goed, het was inmiddels 21u geworden en mijn "lok signaaltje" kon erin. Na 15 minuten gepiept te hebben, Ron een belletje gegeven dat hij erin kon. Ron begon met een super leuk verjaardags thema dat de jacht, althans, Dennie's jacht zou voortduren. Eenmaal terug op de Meeren aangekomen zag ik dat het er al knap druk was, zelfs drukker dan wij hadden verwacht, uit alle hoeken en windstreken waren de jagers op ons verzoek om hier vanavond aanwezig te zijn in gegaan. En ondertussen bleven de mensen maar binnenkomen, op een gegeven ogenblik telde ik 30 aanwezige auto's en misschien wel meer dan het dubbele aan personen. SUPER!!!
Alleen waar bleef die Dennie nu toch?!?! zou hij er de pest in hebben dat hij eerst een andere richting is uitgestuurd, zou hij naar huis zijn? affijn... Ron bleef stuf doorpiepen en verkondigen dat hij het niet kon maken tegenover alle mensen om weg te blijven. Uiteindelijk, even na 23u kwamen Dennie en Michel binnengereden. Met een luid getoeter en knipperende lampen werden ze binnengehaald. Na zichzelf eventjes te hebben teruggetrokken, kwam Dennie terug om een ere rondje te doen en zich onder de rest van de mensen te begeven.

Dit geweldige avondje, wat hij zichzelf ongetwijfeld nog lang zal herinneren, is mogelijk gemaakt door JULLIE!!! Alle jagers, vossen en iedereen die maar aanwezig was. Hiervoor wil ik jullie dan ook hartelijk danken!!!

En ik... ik heb nu weer even de tijd om te ontspannen... ook voor mij was het een zeer geslaagd avondje...

Groeten en nogmaals bedankt, ook namens Wendy

[-Mark-]

leuk dat dit nog georganiseerd kan worden in de tijd van internet!!!