Die is ooit ontstaan doordat de zoon van vrienden van opa en oma de zolder leegruimde. Ze wisten toevallig dat ik me interesseerde voor elektronica en zodoende kwamen er wat dozen met onderdelen en restanten van apparaten bij mij terecht. Daar zat ook een 27 mc-bakkie bij, de welbekende Senfor SM2010. Zo is het begonnen.
We woonden in een dorp op het Friese platteland en er zaten geen andere stations heel dichtbij, dus in eerste instantie was het niet zo interessant. Eerst een draadje spannen op de slaapkamer - werkte niet. In de verte hoorde ik soms iets maar kon er niet mee terugpraten met die halve watt (waar ik toen nog niks van wist). Toen een draadje spannen op zolder - werkte iets beter. Al doende kwam ik erachter dat de lengte van de draad nogal wat uitmaakte in de ontvangst en het bereik. De DV100 op een oude broodtrommel werkte alweer een stuk beter. Toen van een CB-er uit Franeker de topsectie van een shakespeare gekregen en die op de broodtrommel gezet... weer beter. Toen het deksel van de broodtrommel gesloopt en dat, samen met een stuk kippengaas, uit het raam van de zolder gehangen... heel veel beter. En tot slot, op dat adres, een stuk steigerpijp van een meter of 8 tegen de garage geplaatst met daarop een GPA en later een Antron 99. Ondertussen ook al wat andere bakjes geprobeerd en een paar, al dan niet per ongeluk, gesloopt. Veel geleerd in die tijd en érg handig geworden.
M'n ouders hadden na veel gedoe en gemok mijn hobby geaccepteerd. Dus toen we gingen verhuizen (binnen hetzelfde dorp), besproken dat er een pijpje tegen de gevel zou komen. Daar een shakespeare op geplaatst op ruim 14 meter hoogte. Veel mooie afstanden mee afgelegd, totdat de buren erachter kwamen dat ze ál hun problemen op mijn hobby af konden schuiven. Van alles geprobeerd, van filters tot aan aarding, maar niks hielp. En ze wilden absoluut niet dat ik iets ging veranderen aan hun Supertech-TV, waarop zelfs brommers al stoorden. Ze hadden zelfs last als ik niet thuis was! Uiteindelijk is er op deze onaangename manier een einde gekomen aan de CB-hobby. De lol was eraf. Toen ben ik illegaal gaan zenden op de 3 meter want daar hadden ze géén last van. Mijn signaal viel ook niet echt op omdat ik geen typische piratenmuziek draaide maar poprock en hoorspelen... Totdat ze toevallig een keer afstemden en mijn stem herkenden. Toen stond buurman ineens weer voor de deur en riep: "ik hoor je elke zondag op 90.2". Ik heb het als een compliment in ontvangst genomen dat mijn zendertje zo mooi smal aan de band stond en buurman de deur gewezen. Niet veel later ben ik uit huis gegaan naar een plek waar ik geen antennes kon ophangen. Einde van het zenden. Maar de spullen bleven bewaard.
Enkele jaren later, toen er nieuwe mensen in dat huis gingen wonen, kwamen ze er overigens achter dat de aardpin er niet was aangesloten in de meterkast...
Er is een nieuwe hobby voor in de plek gekomen, oldtimers. En onlangs kwam ik erachter dat sommige oldtimerbezitters CB in hun auto hebben om onderweg naar evenementen met elkaar te babbelen. Zodoende kwam de oude Lincoln weer uit het stof. Een old-stock Sirio-antenne gekocht en daar maar weer eens wat mee gaan experimenteren in de auto. De sirio was alleen nogal ontsierend, dus een Wilson gekocht, zo'n rode van 60 cm. Ook old-stock. Die laatste antenne is afgelopen week helaas van m'n auto gejat...
De wilson achterop de Citroën GSA Break uit 1981:
En de bak op de achterbank (om geen gaten te hoeven maken in het dashboard):
De mobielen waar ik in rondtuf.
(Het forum kapt op kleine schermen aan de rechter kant een stukje van de foto's af)
Citroën GSA special, 1983
Citroën GSA special break, 1981
Citroën GSA special, 1981
Onze buren hadden vroeger ook van dit soort auto's. Helaas hadden die allemaal last van dezelfde ziekte als die op de onderste foto....hun baasje was helaas minder begaan met hun lot dan jij...
